Το The Dig είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα adventure της χρυσής δεκαετίας του 90. Κυκλοφόρησε το 1995 από την LucasArts και παρότι βασίστηκε στις ίδιες βασικές αρχές των 2D point and click adventure της εποχής είχε μερικές σημαντικές διαφορές. Καταρχάς ήταν από τα λίγα adventure της εποχής που το βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού δεν ήταν το χιούμορ, αλλά το πολύ καλογραμμένο σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όσο και αν ακουστεί περίεργο, βασίστηκε σε μία ιστορία που προοριζόταν για επεισόδιο στην τηλεοπτική σειρά του Steven Spielberg, Amazing Stories, αλλά επειδή το επεισόδιο θεωρήθηκε πολύ ακριβό για την τηλεόραση, έμεινε στο συρτάρι και περίπου 10 χρόνια αργότερα έγινε αυτό το πανέμορφο παιχνίδι. Παρότι ξένισε αρκετούς gamers, που είχαν συνηθίσει σε λίγο διαφορετικό στυλ adventure, έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα sci-fi adventure όλων των εποχών.
| Τίτλος | The Dig |
| Εταιρία | LucasArts |
| Κατηγορία | Point And Click Adventure |
| Theme | Sci-Fi |
| Έτος κυκλοφορίας | 1995 |
| Άδεια | Commercial |
| Γραφικά | 2D, cartoon |
| Οπτική | 3rd Person |
| Ανάλυση (μέγιστη) | 640×480 |
| Ήχος | Voiceover (αγγλικό) |
| Υπότιτλοι | Αγγλικοί |
| Βαθμός δυσκολίας | Μέτριο-Δύσκολο |
| Κατάλληλο για ηλικίες | 7+ |
| Min. CPU | Pentium 2 + |
| Min. GPU | 2 MB |
| Min. RAM | 32MB |
| Min HDD | 650GB |
Λίγα λόγια για την υπόθεση του The Dig
Ένα ραδιοτηλεσκόπιο στο Βόρνεο ανακαλύπτει έναν αστεροειδή που βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με την γη. Οι αρχές τον ονομάζουν Αττίλα (από τον Αττίλα τον κατακτητή) και καταστρώνουν ένα σχέδιο για να αντιστρέψουν την καταστροφή. Το σχέδιο είναι απλό, μία πενταμελής αποστολή θα αναχωρήσει με το διαστημόπλοιο Atlantis για να συναντήσει τον αστεροειδή και να τοποθετήσει πυρηνικά στον πυρήνα ώστε η έκρηξη να τον κάνει να παρεκκλίνει από την τροχιά προς την γη.
Η πενταμελής αποστολή αποτελείται από τον κυβερνήτη Boston Low, τον αρχαιολόγο και γεωλόγο Dr. Ludger Brink, την δημοσιογράφο και γλωσσολόγο Maggie Robbins, τον πιλότο Ken Borden και την τεχνικό της NASA Cora Miles.
O Low μαζί με τον Brink και την Maggie είναι αυτοί που θα αναλάβουν την τοποθέτηση των εκρηκτικών στον Αττίλα. Εδώ ξεκινάει και το παιχνίδι, με εσάς να έχετε τον έλεγχο του κυβερνήτη Low.
Μέσα από κάποιες καταστάσεις η τριμελής ομάδα θα βρεθεί σε ένα μακρινό πλανήτη, τον Cocytus, και θα συναντήσει έναν αρχαίο πολιτισμό εξωγήινων . Σκοπός σας είναι να βρείτε τρόπο ώστε να επιστρέψει όλη η αποστολή πίσω στη γη.
Σίγουρα πρόκειται για ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο, με αρκετούς διαλόγους και έντονες φιλοσοφικές αναζητήσεις. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το παιχνίδι βρισκόταν σε διαδικασία παραγωγής περίπου 5 χρόνια.
Gameplay
To gameplay του The Dig είναι λίγο διαφορετικό από τα αντίστοιχα παιχνίδια της εποχής. Καταρχάς έχει τις βασικές αρχές των 2D point and click παιχνιδιών, δηλαδή όλο το παιχνίδι παίζεται από το mouse. Εσείς έχετε τον έλεγχο του Boston Low σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα adventure της εποχής δεν υπάρχουν εντολές όπως talk, use, open. Όλα γίνονται με το ποντίκι αυτόματα. Δηλαδή ότι ενέργεια είναι να γίνει πάνω σε ένα hotpoint, γίνεται με το κλικ χωρίς να χρειαστεί να διαλέξετε. Η μόνη εξαίρεση είναι η χρησιμοποίηση αντικειμένων από το inventory, όπου εκεί πρέπει να επιλέξετε τα αντικείμενα μόνοι σας.
Αυτό που ξενίζει λίγο είναι οι διάλογοι. Σε αντίθεση με τα άλλα παιχνίδια που ο χρήστης διαβάζει τον διάλογο και επιλέγει και απαντήσεις, εδώ υπάρχουν μόνο ερωτήσεις και η επιλογή γίνεται μέσω εικονιδίων που κάποιες φορές είναι αόριστα. Οι διάλογοι δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για την εξέλιξη του παιχνιδιού (εκτός από ορισμένες περιπτώσεις που πρέπει να επιλέξετε ένα συγκεκριμένο εικονίδιο για να ξεκινήσει κάτι), ούτε υπάρχουν λάθος ερωτήσεις. Το κακό είναι ότι όταν ξεκινήσετε έναν διάλογο με το ίδιο χαρακτήρα δεν μπορείτε να καταλάβετε αν η ερώτηση είναι ίδια με προηγουμένως πριν την κάνετε (καθώς τα εικονίδια είναι πάντα ίδια αν πρόκειται για το ίδιο θέμα), οπότε πρέπει να κάνετε τις ίδιες ερωτήσεις ξανά και ξανά, το οποίο είναι πολύ βαρετό.
Στο παιχνίδι σημαντικός παράγοντας είναι και ο communicator, ένας ασύρματος με τον οποίο επικοινωνείτε με τα άλλα μέλη της ομάδας. Στον communicator υπάρχει και ένα παιχνίδι, το Asteroid Lander.
Στο παιχνίδι δεν υπάρχει χάρτης, όμως υπάρχει ταχυμεταφορά μεταξύ τοποθεσιών όταν θα φθάσετε στον πλανήτη Cocytus. Η ταχυμεταφορά μπορεί να γίνει μέσω ενός υπόγειου συστήματος τραμ και ενός συστήματος “φωτεινών γεφυρών”.
Γραφικά και ήχος
Τα γραφικά του The Dig είναι απλά 2D γραφικά που σίγουρα ακόμα και για την εποχή δεν είναι και κορυφαίας ανάλυσης, όμως δεν μπορείς να τα πεις και άσχημα. Ίσως ένας λόγος για τα όχι και τόσο καλά γραφικά ήταν ότι το παιχνίδι παρότι κυκλοφόρησε το 1995, ουσιαστικά σχεδιαζόταν από το 1989 και παρότι οι ίδιοι οι χαρακτήρες βελτιώθηκαν αρκετά στις τελικές εκδόσεις, τα περισσότερα στατικά γραφικά που είχαν σχεδιαστεί στο χέρι, παρέμειναν ίδια θυμίζοντας παιχνίδια του 1990-3 και όχι τόσο του 1995.
Επίσης σημαντικός παράγοντας είναι ότι δεν είναι και ένα παιχνίδι που παίζεται σε λίγες οθόνες. Έχει πάνω από 200 διαφορετικές τοποθεσίες, οπότε υπάρχουν αρκετά ελαφρυντικά. Όμως η αλήθεια είναι ότι έχει μέτριας ποιότητας γραφικά, σίγουρα όχι αυτά που θα έπρεπε για ένα τόσο μεγάλο project της LucasArts.
Πάντως, παρά την μέτρια ανάλυση, είναι καλοσχεδιασμένα, ειδικά η κίνηση των χαρακτήρων αλλά και οι ίδιες οι τοποθεσίες, που είναι πολύ ατμοσφαιρικές και έχουν αρκετές λεπτομέρειες.
Στο παιχνίδι υπάρχουν και αρκετές cutscenes, με τις περισσότερες εξ αυτών να είναι πολύ καλοσχεδιασμένες. Μάλιστα intro cutscene που προλογίζει το παιχνίδι διαρκεί πάνω από 5 λεπτά.
Στον ήχο τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Το The Dig έχει ένα εξαιρετικό soundtrack με πολύ ατμοσφαιρική μουσική καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Το ίδιο συμβαίνει και για το voiceover, όπου ο ηθοποιός πίσω από τον Boston Low είναι ο διάσημος ηθοποιός Robert Patrick (είναι αυτός που αντικατέστησε τον Mulder στο X-Files και αυτός που κυνηγάει τον Άρνολντ στο Terminator 2), ενώ και οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι από έμπειρους ηθοποιούς που ασχολούνται επαγγελματικά με το σπικάζ.
Χαρακτήρες και τοποθεσίες
Στο παιχνίδι υπάρχουν τρεις βασικοί χαρακτήρες, ο κυβερνήτης Low, η Maggie και ο Brink. Με τον communicator θα επικοινωνήσετε μερικές φορές και με τα άλλα δύο μέλη της ομάδας, ενώ σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού θα έχετε και επικοινωνία με μερικούς εξωγήινους. Οπότε μπορούμε να πούμε ότι στο παιχνίδι δεν θα συναντήσετε πολλούς χαρακτήρες ούτε θα κάνετε αρκετούς διαλόγους. Μάλιστα για ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού ο μόνος χαρακτήρας που θα υπάρχει στις οθόνες θα είστε εσείς (δηλαδή ο Boston Low). Δεν μπορείς να το κρίνεις ως αρνητικό, καθώς έτσι είναι το σενάριο, οπότε δεν φαίνεται άσχημη η έλλειψη NPC.
Όσον αναφορά τις τοποθεσίες εδώ δεν θα μείνετε παραπομεμένοι. Έχει πάνω από 200 διαφορετικές τοποθεσίες, όλες εντελώς ξεχωριστές. Αρκετές είναι απλά βοηθητικές για να γίνει πιο ατμοσφαιρικό το παιχνίδι δείχνοντας τοποθεσίες από τον αλλόκοτο πλανήτη που θα βρεθείτε. Όμως είναι πάρα πολλές αυτές που είναι σημαντικές για την εξέλιξη του παιχνιδιού.
Ατμόσφαιρα και χιούμορ
Το The Dig είναι πολύ ατμοσφαιρικό. Το πολύ καλογραμμένο σενάριο, το εξαιρετικό soundtrack καθώς και οι δεκάδες καλοσχεδιασμένες τοποθεσίες δένουν αρμονικά και μεταφέρουν τον χρήστη την απόκοσμη αίσθηση ενός εγκαταλειμένου πλανήτη. Σίγουρα είναι το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού.
Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το The Dig δεν είναι σαν τα άλλα adventure της εποχής. Εκτός από ελάχιστες ειρωνικές συνομιλίες (κυρίως μεταξύ Low και Brink) και μερικά κρυμμένα easter eggs με παραπομπές σε Star Wars, Terminator αλλά και τον Boston Low να κάνει πόζες Σβατζενέγκερ δεν υπάρχουν αστεία σημεία στο παιχνίδι.
Γρίφοι και δυσκολία
Το The Dig σίγουρα δεν είναι ένα εύκολο adventure. Παρότι το gameplay σε διευκολύνει αρκετά (αφού δεν χρειάζεται να ψάχνεις την κάθε εντολή σε όλα τα hotpoints), το παιχνίδι έχει δύσκολους γρίφους.
Η δυσκολία δεν αφορά τόσο τον ίδιο τον γρίφο (έχει λίγα puzzle και σπαζοκεφαλιές), αλλά το κατά πόσο ο ίδιος ο γρίφος είναι εμφανής από την πλοκή του παιχνιδιού. Σίγουρα πρέπει να παρακολουθείτε πολύ προσεκτικά την πλοκή του παιχνιδιού και πάλι θα υπάρχουν αρκετά σημεία που ίσως κολλήσετε και θα κάνετε brute force cracking.
Την κατάσταση δυσκολεύει και η έκταση του παιχνιδιού, αφού σχεδόν όλο το παιχνίδι εξελίσσεται στον ίδιο πλανήτη, όπου μπορείτε να μετακινηθείτε σε όλες τις τοποθεσίες. Δηλαδή αν έχετε κολλήσει κάπου και θέλετε να το πάτε ψαχτά, θα πρέπει να περιπλανηθείτε σε αρκετές τοποθεσίες και αυτό θα σας πάρει αρκετό χρόνο, κάνοντας το παιχνίδι αρκετά αργό και ίσως και βαρετό. Αν δεν είχε τόσο δυνατό σενάριο και τόσο καλή ατμόσφαιρα, η πλειοψηφία θα το παρατούσε πολύ σύντομα λόγω των γρίφων.
Στο παιχνίδι δεν υπάρχει λάθος επιλογή, ούτε μπορείτε να κολλήσετε κάπου ενώ δεν μπορεί να πεθάνει ο ήρωας του παιχνιδιού ότι και αν κάνει.
Διάρκεια και εναλλακτικά τέλη
Το παιχνίδια είναι αρκετά μεγάλο σε διάρκεια. Και επειδή έχει αυξημένη δυσκολία και επειδή οι τοποθεσίες είναι πάρα πολλές. Σε φυσιολογικές συνθήκες θα σας πάρει πάνω από μία βδομάδα να το τερματίσετε. Επομένως αν σας αρέσουν τα μεγάλα adventure το The Dig είναι μία καλή επιλογή.
Στο παιχνίδι υπάρχουν δύο διαφορετικά τέλη. Και στα δύο η επιλογή γίνεται λίγο πριν το τέλος και η αλήθεια είναι οι δεν αλλάζει και τρομερά το τελικό αποτέλεσμα, απλώς είναι μία μικρή παραλλαγή.
Κατάλληλο για ηλικίες άνω των 7 ετών
Το The Dig επειδή δεν έχει ακατάλληλους διαλόγους ούτε σκηνές βίας είναι κατάλληλο για άτομα από 7 ετών και πάνω. Φυσικά λόγω αυξημένης δυσκολίας αλλά και του δύσκολου σεναρίου, στην πράξη είναι κατάλληλο για άτομα άνω των 12, ίσως και λίγο παραπάνω.
Sequel, Prequel και παρόμοια παιχνίδια
Το The Dig είναι ένα παιχνίδι με αυτοτελές σενάριο. Εξαρχής δεν υπήρχε καμία σκέψη για sequel ή prequel και έτσι όπως εξελίσσεται η υπόθεση είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάποιο κάποια στιγμή, τουλάχιστον με τους ίδιους χαρακτήρες. Σε αυτό συνέτεινα και η εμπορική αποτυχία του παιχνιδιού (ουσιαστικά έβγαλε πολύ λιγότερα χρήματα από όσο κόστισε)
Τώρα όσο και να ακούγεται παράδοξο δεν υπάρχουν πολλά παιχνίδια που να μοιάζουν αρκετά στο The Dig. Σε ατμόσφαιρα και γρίφους αυτό που θυμίζει περισσότερο είναι το Myst ενώ υπάρχουν μερικά παιχνίδια που έχουν παρόμοιο sci-fi theme όπως πχ το Primordia, το Beneath A Steel Sky ή το Gemini Rue όμως όλα έχουν μερικές σημαντικές διαφορές. Άλλα παιχνίδια με παρόμοιο theme είναι το Guilty, το Orion Conspiracy, το Loom και το Stasis.
Bugs / Προβλήματα
To The Dig στην τελικήξ έκδοση δεν έχει κάποιο σημαντικό bug.
Αγορά και εγκατάσταση
Το The Dig αρχικά είχε κυκλοφορήσει για DOS το 1995. Είναι βασισμένο πάνω στην SCUMM engine, οπότε παίζει και μέσω του SCUMMVM αν το έχετε κάπου σε ότι λειτουργικό έχετε.
Φυσικά υπάρχει και σε GOG και σε STEAM για όποιον δεν το έχει και θέλει να το αγοράσει. Συνήθως είναι σε προσφορά μαζί με κάποιο άλλο adventure της LucasArts σε πολύ προνομιακή τιμή.
Ένα από τα πιο υποτιμημένα adventure των 90ς
Το The Dig είναι ένα από τα πιο υποτιμημένα adventure των 90ς. Παρά το εξαιρετικό σενάριο και τα ονόματα κράχτες του Steven Spielberg και του Robert Patrick δεν γνώρισε την επιτυχία που του άρμοζε. Εμπορικά ήταν μεγάλη αποτυχία και σε αυτό συνέτειναν και οι αμφιλεγόμενες κριτικές, κυρίως γιατί ξένισε λίγο το στυλ τους φαν της LucasArts που ίσως περίμεναν κάτι πιο παραδοσιακό. Ένα άλλο κομμάτι που βοήθησε να μην γίνει επιτυχία ήταν και οι δύσκολοι γρίφοι και μιλάμε για μία εποχή που δεν υπήρχε ίντερνετ με το walkthrough 2 κλικ μακρυά. Τότε έπρεπε να περιμένεις μήνες να βρεις δημοσιευμένο walkthrough ή να τηλεφωνάς σε κολλητούς (από σταθερό) μπας και κάποιος έχει προχωρήσει πιο πολύ από ότι εσύ.
Παρόλα αυτά το The Dig σταδιακά απέκτησε σίγα σιγά φανατικό κοινό και δεν είναι λίγοι αυτοί που το ανακαλύπτουν ακόμα και τώρα. Σίγουρα πρόκειται για ένα παιχνίδι που πρέπει να παίξει κάθε σοβαρός adventurας, ειδικά αν του αρέσουν οι προκλήσεις.
- Πολύ ατμοσφαιρικό
- Εξαιρετικό σενάριο
- Πολύ όμορφο soundtrack
- Μεγάλη διάρκεια
- Πάρα πολλές τοποθεσίες
- Εύχρηστο gameplay (πλην διαλόγων)
- Εναλλακτικό τέλος
- Δύσκολοι και όχι τόσο προφανείς γρίφοι
- Μέτρια στατικά γραφικά
- Λίγοι χαρακτήρες
