Το Gemini Rue είναι ένα point and click adventure με 2D γραφικά που κυκλοφόρησε το 2011. Το theme του παιχνιδιού είναι cyberpunk με έντονες noir πινελιές που θυμίζουν κλασσικές detective ταινίες των 50s. Δημιουργός του παιχνιδιού είναι ο Joshua Nuernberger, που όταν το σχεδίασε ήταν ακόμα ένας φοιτητής στο πανεπιστήμιο UCLA. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε από την Wadjet Eye Games και παρότι έχει γραφικά χαμηλής ανάλυσης , χάρη στο εξαιρετικό και γεμάτο ανατροπές σενάριο κέρδισε τελικά το βραβείο Adventure της χρονιάς για το 2012.
| Τίτλος | Gemini Rue |
| Κατηγορία | Point And Click Adventure |
| Εταιρία | Wadjet Eye Games |
| Έτος κυκλοφορίας | 2011 |
| Άδεια | Commercial |
| Γραφικά | 2D |
| Ανάλυση | 640χ400@40fps |
| Οπτική | 3rd person |
| Ήχος | Voiceover |
| Υπότιτλοι | Αγγλικά |
| Βαθμός δυσκολίας | Μέτριο |
| Ηλικίες | 12+ |
| Min. CPU | 1.8GHz |
| Min. RAM | 512ΜΒ |
| Min. HDD | 300-700ΜΒ |
| OS | Windows, Linux, MAC, iOS |
| Stores | GOG, STEAM |
| Βαθμολογία | GOG: 4.4/5 | STEAM:9/10 |
Λίγα λόγια για την υπόθεση του Gemini Rue (spoiler free)
Η ιστορία του Gemini Rue διαδραματίζεται στο μέλλον, σε ένα γαλαξία μακρυά από την γη. Στο παιχνίδι υπάρχουν δύο κεντρικοί ήρωες. Ο πρώτος ήρωας είναι ο Azriel Odin, ένας πρώην εκτελεστής που έγινε αστυνομικός και προσπαθεί να βρει τον χαμένο του αδελφό, τον Daniel. Στην αναζήτησή του, καταφθάνει στον Barracus, ένα περίεργο πλανήτη όπου ο καιρός είναι πάντα βροχερός. Εκεί με την βοήθεια του φίλου του Kane, που είναι ο πιλότος που τον μετέφερε σε αυτόν τον πλανήτη και βρίσκεται με το διαστημόπλοιο σε τροχιά γύρω από τον Barracus, θα προσπαθήσει να βρει τον Daniel και να τον σώσει.
Ο δεύτερος ήρωας της ιστορίας είναι ο Delta Six, ο οποίος μετά από μία ιατρική επέμβαση που του έσβησε εντελώς την μνήμη, ξυπνάει σε ένα περίεργο ίδρυμα που μοιάζει με φυλακή χωρίς να θυμάται απολύτως τίποτα. Στην προσπάθεια του να θυμηθεί ποιος πραγματικά είναι και τι είναι αυτό το μέρος, θα γίνει φίλος με άλλους τρόφιμους που θα τον βοηθήσουν αρκετά.
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι δεν είναι ντούο, ούτε η ιστορία δεν διαδραματίζεται ταυτόχρονα, αλλά παίζετε εναλλάξ τους χαρακτήρες. Δηλαδή πρώτα ξεκινάτε με τον Azrail και αφού ολοκληρώσετε ένα κομμάτι του σεναρίου, αναλαμβάνετε τον Delta Six. Ο Azrail δεν έχει καμία επικοινωνία ή επίγνωση του Delta Six και το αντίστροφο. Τα κομμάτια της ιστορίας τους είναι εντελώς ξεχωριστά και μόνο προς το τέλος υπάρχει μία ένωση.
Αρχικά δεν μπορείτε να επιλέξετε ποιον χαρακτήρα θα παίζετε κάθε φορά, αλλά μετά από κάποιο σημείο θα μπορείτε να το κάνετε, με το πάτημα ενός κουμπιού πάνω αριστερά.
Μπορεί αυτά να ακούγονται λίγο περίεργα και να μπερδεύουν, αλλά αυτό είναι τo πιο δυνατό σημείο του Gemini Rue. Δηλαδή το εξαιρετικό του σενάριο (που είναι γεμάτο ανατροπές) και ο τρόπος που ξετυλίγεται μέσα από την πλοκή του παιχνιδιού.
Παρότι το παιχνίδι κινείται στο κόσμο του sci-fi και του cyberpunk, δεν έχει πολλά κομμάτια με μοντέρνα τεχνολογία (πχ ρομπότ, ΑΙ…), αλλά στο μεγαλύτερο μέρος έχει μία έντονη neo-noir αίσθηση (ειδικά το κομμάτι στον Barracus).
Gameplay
Το Gameplay του Gemini Rue αν και βασίζεται στις κλασσικές αρχές των point and click 2D adventure, έχει μερικές ιδιαιτερότητες. Έτσι και εδώ τα πάντα γίνονται με το mouse, με τη μόνη διαφορά ότι εκτός του WALK που γίνεται πάντα με το αριστερό πλήκτρο, όλες οι άλλες ενέργειες (LOOK, USE, TALK, KICK) θα πρέπει να επιλεγούν πατώντας πρώτα το δεξί πλήκτρο πάνω σε ένα hotspot ή σε κάποιο χαρακτήρα. Εφόσον επιλέξετε την ενέργεια, αυτή αποθηκεύεται και μπορείτε να την ξαναχρησιμοποιήσετε χωρίς επιλογή, αν πατήσετε δύο φορές το αριστερό πλήκτρο. Έτσι για παράδειγμα αν είχατε μιλήσει πριν με κάποιο χαρακτήρα, όσες φορές πατάτε 2 φορές το αριστερό πλήκτρο θα αντιστοιχεί στην ενέργεια TALK.
Σίγουρα δεν είναι και ο πιο χρηστικός τρόπος που μπορούσε να γίνει αυτό και καταντάει κουραστικό από ένα σημείο και μετά. Ειδικά εφόσον δεν υπάρχουν και καθόλου hotkeys για τις ενέργειες. Από τις κινήσεις αυτή που θα πρέπει να προσέξετε είναι το Kick, δηλαδή το κλώτσημα. Είναι κάτι που δεν συνηθίζεται σε αρκετά adventure και έτσι θα σας ξενίσει, ξεχνώντας να το δοκιμάσετε όπου δεν είναι εμφανής η χρήση του.
Μια σημαντική διαφορά είναι και οι μάχες. Στο παιχνίδι θα αναγκαστείτε να λάβετε μέρος σε αρκετές μάχες με πιστόλι. Οι μάχες είναι στατικές (πάντα κρύβεστε πίσω από τοίχο ή κουτί και ρίχνετε μόνο όταν βγαίνετε) και είναι σχετικά απλοϊκές. Με λίγο εξάσκηση δεν θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα. Για το πως γίνονται οι μάχες θα σας γίνει εκπαίδευση μέσα στο παιχνίδι. Το μόνο που θα πρέπει να προσέξετε είναι οι σφαίρες, καθώς δεν είναι άπειρες. Αν δυσκολευθείτε μπορείτε να χαμηλώσετε την δυσκολία από τις ρυθμίσεις.
Και μέσα από τις μάχες και μέσα από κάποιες σκηνές καταδίωξης μπορείτε να πεθάνετε (οι περισσότερες αφορούν τον Azrail). Συνήθως πριν κάποια τέτοια σκηνή γίνεται autosave, αν και καλό είναι να κάνετε save αρκετά συχνά. Οι σκηνές καταδίωξης είναι σκηνές που παίζετε με το χρόνο, προσπαθώντας να γλιτώσετε από τους διώκτες σας. Δεν γίνεται κάποια μάχη, αν σας προλάβουν σας σκοτώνουν.
Ένα ακόμα λίγο περίεργο κομμάτι του gameplay είναι και τα κιβώτια. Στο παιχνίδι θα βρείτε αρκετές φορές μερικά κιβώτια τα οποία θα πρέπει να μετακινήσετε και συνήθως να πατήσετε πάνω τους για να κάνετε μία ενέργεια. Η μετακίνηση γίνεται -αφού πατήσετε το USE πάνω στο κιβώτιο- με τα πλήκτρα A (για κίνηση αριστερά) και D για κίνηση δεξιά. Με το W πατάτε πάνω στο κιβώτιο.
Κάτι που διαφέρει από άλλα παιχνίδια είναι ότι μπορείτε να “χρησιμοποιήσετε NPC“. Αυτό γίνεται και σε άλλα adventure, όμως στο Gemini Rue δεν γίνεται αυτόματα μέσα από τον διάλογο (πχ can you help me with this…), αλλά με την χρήση του USE πρώτα πάνω στον NPC και μετά στο hotspot ή στο αντικείμενο από το inventory. Έτσι καλό είναι να δοκιμάζετε και αυτή τη δυνατότητα όταν υπάρχουν σημαντικοί NPC κοντά, καθώς είναι απαραίτητο για να προχωρήσετε στο παιχνίδι.
Φυσικά υπάρχει και inventory, που φυλάτε τα αντικείμενα που έχετε βρει. Εδώ δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα αντικείμενο πάνω σε κάποιο άλλο, παρά μόνο σε hotspot και χαρακτήρες. Το inventory δεν μπορείτε να το δείτε όποια στιγμή θέλετε. Δεν υπάρχει hotkey που να το ενεργοποιεί, αλλά εμφανίζεται μόνο στην οθόνη ενέργειας (δηλαδή μόνο όταν πατήσετε το δεξί πλήκτρο πάνω σε hotspot ή χαρακτήρα). Και αυτό είναι κάτι που δεν συνηθίζεται και δεν νομίζω ότι άρεσε σε κανένα.
Στο παιχνίδι σημαντικό ρόλο παίζει και το Communicator, μία συσκευή που είναι σαν κινητό, με το οποίο τηλεφωνάτε σε σημαντικούς NPC αλλά και βρίσκεται ανατρέχετε για πληροφορίες, καθώς έχει και την λογική του journal. Το Communicator είναι πάντα μαζί σας και το χρησιμοποιείτε με το κουμπί πάνω αριστερά.
Σε κάποια σημεία στο Barracus υπάρχουν και terminal που είναι κάτι σαν κεντρική database όπου αναζητείται πληροφορίες και τηλέφωνα για χαρακτήρες. Για να χρησιμοποιήσετε τα terminal χρειάζεται ειδική κάρτα (δεν θα έχετε πάντα μία τέτοια). Στο terminal υπάρχει και ένας χάρτης του Barracus που δεν έχει τηλεμεταφορά αλλά είναι μόνο ως ένδειξη για να δείτε που βρίσκονται κάποιες σημαντικές κατοικίες.
Από κάποιο σημείο και μετά μπορείτε να αλλάζετε μεταξύ Azrail/Delta Six όποια στιγμή θέλετε, αν και δεν υπάρχει κάποιος λόγος να το κάνετε, αφού το παιχνίδι σας καθοδηγεί από μόνο του. Δηλαδή ξεκινάτε με τον Azrail και μόνο εφόσον έχετε τελειώσει το απαραίτητο κομμάτι σας πηγαίνει στον Delta Six. Εκεί θα πρέπει να κάνετε το ίδιο για να μεταπηδήσετε πάλι στον Azrail. Μόνο για να πετύχετε μερικά achievements υπάρχει νόημα να αλλάζετε χωρίς να το κάνει το παιχνίδι από μόνο του.
Και μίας που αναφέραμε τα achievemetns είναι και αυτό ένα σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Πρόκειται για κάποια βραβεία που σας δίνει αν επιτύχετε κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες μέσα στο παιχνίδι (πχ να βρείτε μερικούς κρυφούς easter egg NPCs).
Στις συζητήσεις ανάμεσα στον εκάστοτε ήρωα και τους NPCs δεν υπάρχουν λάθος απαντήσεις. Συνήθως δεν έχει καμία σημασία τι απαντάτε, καθώς είτε όλες οι απαντήσεις έχουν το ίδιο αποτέλεσμα ή απλώς εξαντλείτε τις απαντήσεις μέχρι να τελειώσει η συζήτηση. Μόνο σε μερικά achievements μπορεί να έχει σημασία τι θα απαντήσετε.
Επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να κάνετε κάποια λάθος ενέργεια ή να εγκλωβιστείτε σε κάποιο σημείο. Το παιχνίδι πάει μόνο μπροστά. Θα πρέπει να αναφερθεί οτί στο παιχνίδι υπάρχουν δύο διαφορετικά endings. Η επιλογή γίνεται στην τελευταία σκηνή στο παιχνίδι, οπότε οτιδήποτε και να κάνετε πριν δεν επηρεάζει ποιο τέλος θα επιλέξετε.
Γραφικά και ήχος
Το Gemini Rue δυστυχώς είναι ένα παιχνίδι με χαμηλή ανάλυση (640χ400) που μπορεί να παίξει σε fullscreen με scaling. Οπότε δεν μπορείτε να περιμένετε πολλές λεπτομέρειες. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακοσχεδιασμένα. Για 400p ανάλυση είναι αρκετά καλά, με αρκετές λεπτομέρειες σε κάθε οθόνη. Μάλιστα έχει και αρκετά κινούμενα γραφικά (πχ λάμπες που αναβοσβήνουν, βροχή, νερό που τρέχει…) και σωστό φωτισμό με σκιές που του δίνουν μία πιο ρεαλιστική αίσθηση.
Η κίνηση των χαρακτήρων (περπάτημα, σκύψιμο, κάπνισμα ακόμα και οι μάχες) δείχνουν ρεαλιστικές και σίγουρα δεν έχουν το πρόβλημα άλλων adventure που οι χαρακτήρες κινούνται σαν τον C-3PO του STAR WARS.
Στο παιχνίδι δεν υπάρχουν πολλά animation. Με εξαίρεση 1-2 μικρά στη μέση, τα μεγαλύτερα animation είναι στον πρόλογο και στο τέλος και εκεί δεν περιλαμβάνουν τους χαρακτήρες. Γενικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και σίγουρα θα μπορούσε να είχε δοθεί λίγο μεγαλύτερη σημασία σε αυτό το κομμάτι.
Ο ήχος είναι αρκετά καλός. Και τα ηχητικά εφέ, με ήχους στο background (πχ βροχή, μηχανές στο εργοστάσιο, ήχος κλιματιστικού, λάμπες που αναβοσβήνουν, εξωτερικός ήχος όταν ανοίγεται μία πόρτα …) αλλά και πολύ ατμοσφαιρική μουσική που αλλάζει ανάλογα με τη περίσταση. Πχ όταν μπείτε μέσα στο λόμπι του ξενοδοχείου θα ακούσετε lounge μουσική, όταν σε κάποια σκηνή σας κυνηγάνε η μουσική θα γίνει έντονη. Σίγουρα ο ήχος ένα από τα δυνατά του σημεία.
Υπάρχει Αγγλικό voiceover σε όλους τους ήρωες και χαρακτήρες (σημαντικούς ή μη), με το μόνο αρνητικό να είναι ότι δεν υπάρχει voiceover στους σχολιασμούς του Azrael στο Communicator και το Terminal.
Χαρακτήρες και τοποθεσίες
Στο παιχνίδι υπάρχουν 2 βασικοί χαρακτήρες. Ο Azrail και ο Delta Six. Όμως στην συνέχεια θα γνωρίσετε και άλλους σημαντικούς NPCs, ένας εκ των οποίων θα μπορείτε να τον χειριστείτε σε ένα chapter προς το τέλος του παιχνιδιού.
Γενικά έχει αρκετούς NPCs, ακόμα και μερικούς κρυφούς (easter-eggs) με τους οποίους θα κάνετε συζητήσεις που αφορούν την πλοκή. Υπάρχουν και 2-3 που είναι τελείως άσχετοι, αλλά σίγουρα θα μπορούσαν να υπήρχαν και μερικοί ακόμα που συμμετέχουν σε συζητήσεις (πχ πεζοί, άλλοι τρόφιμοι…) για να υπάρχει μεγαλύτερος ρεαλισμός.
Οι βασικές τοποθεσίες στο παιχνίδι είναι δύο. Η βροχερή πόλη New Pittsburg στον πλανήτη Barracus (όπου βρίσκεται ο Azrail) και το ίδρυμα στο οποίο είναι κλεισμένος ο Delta Six. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού θα βρεθείτε για λίγο και σε ένα διαστημόπλοιο. Και στις δύο τοποθεσίες υπάρχουν αρκετά μέρη (πάνω από 60) τα οποία μπορείτε να επισκεφθείτε. Σχεδόν όλα είναι καλοσχεδιασμένα (σε μερικά αλλάζει και η μουσική όταν μπαίνετε μέσα) και δεν είναι απλά για να γεμίσουν το παιχνίδι με ανούσιες οθόνες. Έτσι και το παιχνίδι δείχνει πιο μεγάλο αλλά και πιο ρεαλιστικό.
Γρίφοι και δυσκολία
Το Gemini Rue είναι ένα παιχνίδι που κυριαρχούν οι λογικοί γρίφοι, δηλαδή γρίφοι που λύνονται μέσα από την εξέλιξη του παιχνιδιού. Υπάρχει και ένα σημείο όπου υπάρχει μία σπαζοκεφαλιά (θα την παίξετε 2 φορές), η οποία δεν είναι πολύ δύσκολη και μπορεί να λυθεί ακόμα και με την τύχη αν προσπαθήσετε αρκετά. Σε γενικές γραμμές δεν είναι δύσκολο παιχνίδι, με τους περισσότερους γρίφους να είναι σχετικά εμφανείς. Το ότι δεν υπάρχουν λάθος απαντήσεις/κινήσεις ούτε μπορείτε να κολλήσετε βοηθάει αρκετά. Το σημείο που θα δυσκολέψει τους περισσότερους είναι ίσως η χρήση του Kick (που μπορεί να σημαίνει είτε κλώτσημα ή ακόμα και πάτημα αν θέλετε να σκαρφαλώσετε κάπου) και το USE στους NPCs, τα οποία δεν συνηθίζονται.
Υπάρχει φυσικά και το θέμα των αναμετρήσεων με πιστόλι που θα έχετε μερικές φορές στο παιχνίδι. Εκεί σίγουρα θέλει λίγο εξάσκηση και οικονομία στις σφαίρες, αλλά η δυσκολία μπορεί να αλλάξει από τις ρυθμίσεις. Ίσως αυτή η “arcade” προσθήκη να ήταν λίγο αχρείαστη σε ένα adventure, καθώς δεν προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο.
Διάρκεια
Ο κόσμος του Gemini Rue δεν είναι μικρός και θα σας πάρει αρκετό χρόνο να τον εξερευνήσετε αν πηγαίνετε στα τυφλά και εξερευνήσετε τα πάντα. Επειδή όμως δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο σαν παιχνίδι, αν παρακολουθείτε την πλοκή γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε και έτσι δεν πρόκειται να σας πάρει πάνω από 2-3 μέρες να το τερματίσετε.
Αυτό που επιτείνει λίγο την διάρκεια είναι τα achievements, καθώς αν θέλετε να τα κερδίσετε θα πρέπει να παίξετε το παιχνίδι πάνω από μία φορά, να εξερευνήσετε όλο το χάρτη για κρυφά σημεία/χαρακτήρες/αντικείμενα (που δεν έχουν σημασία στην πλοκή αλλά υπάρχουν στα achievements) και να κάνετε και μερικά reload στις σκηνές μάχης.
Κατάλληλο για ηλικίες
Το παιχνίδι δεν έχει άσχημη γλώσσα ούτε ακατάλληλο χιούμορ. Όμως έχει μερικές σκηνές βίας με θανάτους σε μάχες, οπότε σίγουρα δεν είναι κατάλληλο για πολύ μικρά παιδιά. Επίσημα δεν υπάρχει καμία ένδειξη, όμως η γενικότερη αίσθηση που δίνει είναι ότι είναι κατάλληλο για 12+.
Sequel/prequel και παρόμοια παιχνίδια
Επίσημα δεν υπάρχει καμία συζήτηση για κάποια συνέχεια. Η πλοκή του παιχνιδιού είναι τέτοια που δείχνει τη δημιουργία sequel σχεδόν απίθανη. Πιθανώς θα μπορούσε να γίνει κάποιο prequel, αλλά και αυτό δείχνει απίθανο καθώς ο δημιουργός του παιχνιδιού έχει αποσυρθεί από το χώρο. Αυτό ήταν το μοναδικό παιχνίδι που έχει σχεδιάσει.
Τώρα υπάρχουν αρκετά παιχνίδια που έχουν ομοιότητες με το Gemini Rue, αν και σχεδόν κανένα δεν έχει τον ίδιο τρόπο εξέλιξης. Τα παιχνίδια με τις περισσότερες ομοιότητες όσον αναφορά το cyberpunk/sci-fi κομμάτι είναι το Beneath A Steel Sky, το Primordia και το Blade Runner. Παρόμοια παιχνίδια με noir παραπομπές είναι η σειρά Blackwell, το Backbone (μόνο demo μέχρι στιγμής) , το Wolf Among Us (είναι 3D) και το Discoworld Noir (επίσης 3D).
Bugs
To παιχνίδι έχει μερικά bugs στην έκδοση από GOG. Το πρώτο είναι ότι μερικές φορές κρασάρει χωρίς λόγο. Δεν συμβαίνει σε συγκεκριμένα σημεία ή με συγκεκριμένες ενέργειες, απλώς συμβαίνει μία στο τόσο. Δεν είναι κάτι που φτιάχνεται αλλά δεν είναι και τόσο ενοχλητικό αν σώζετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα (υπάρχει και το autosave).
Όμως, το πιο βασικό είναι το πρόβλημα με το fullscreen και τις διπλές οθόνες. Το Gemini Rue από μόνο του παίζει μόνο σε fullscreen, που λόγω χαμηλής ανάλυσης είναι ενοχλητικό. Δυστυχώς δεν υπάρχει επιλογή στις ρυθμίσεις για windowed mode. Επίσης αν έχετε διπλή οθόνη στο σύστημά σας και το παιχνίδι είναι σε fullscreen παίζει ταυτόχρονα και στις δύο οθόνες! Η λύση είναι είτε να απενεργοποιήσετε την μία οθόνη πριν ξεκινήσει το παιχνίδι ή να παίξετε το παιχνίδι σε παράθυρο. Όπως είπαμε για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν υπάρχει αυτή η επιλογή στις ρυθμίσεις, αλλά μπορειτε να το αλλάξετε μόνοι σας πειράζοντας ένα αρχείο στην εγκατάσταση.
csetup.cfg . Το ανοίγετε με κάποιον editor και βρίσκεται την γραμμή που λέει windowed και αλλάζετε το 0 σε 1.
Αγορά και εγκατάσταση
Το Gemini Rue υπάρχει και στο STEAM και στο GOG. Και στα δύο η κανονική του τιμή είναι γύρω στα 10 ευρώ, αλλά θα το βρείτε σε προσφορά αρκετά συχνά (ειδικά στο GOG).
Και μέσω GOG και μέσω STEAM μπορεί να τρέξει σε όλα τα λειτουργικά, ενώ πριν από λίγα χρόνια κυκλοφόρησε και σε iOS.
Οι απαιτήσεις που έχει είναι πολύ μικρές. Μόνο 512MB RAM και μονοπύρηνο επεξεργαστή…., δηλαδή παίζει παντού.
Συμπέρασμα: Πολύ καλό adventure με εξαιρετικό σενάριο
Το Gemini Rue είναι ένα πολύ καλό adventure. Αν σας αρέσουν τα point and click adventure με sci-fi θέμα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το ευχαριστηθείτε. Αυτό που θα κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίζει παρά τα φτωχά γραφικά και το μέτριο gameplay, είναι το σενάριο και ο τρόπος που ξεδιπλώνεται παίζοντας το παιχνίδι. Δεν θα το παίξετε απλά για να το τελειώσετε, αλλά κυρίως γιατί θέλετε να δείτε τι θα γίνει στο τέλος.
Φυσικά δεν είναι τέλειο. Έχει μερικά θέματα, όμως η πλοκή και η γενικότερη ατμόσφαιρα που υπάρχει στο παιχνίδι αρκεί για να το λατρέψετε.
- Εξαιρετικό σενάριο
- Πρωτότυπη εξιστόρηση
- Όμορφο soundtrack
- Ατμοσφαιρικό
- Achievements
- Παίζει παντού
- Χαμηλή ανάλυση
- Λίγα και μικρά animations
- Περίεργο gameplay
